15 Σεπ Η Μετάβαση στο Μαθράκι

Το ταξίδι

Ήρθε λοιπόν η ώρα του ταξιδιού. Μάζεψα τα πράγματά μας, πήρα τον Τασούλη και τον Μαξ (το σκύλο μας), και ξεκινήσαμε. Είμαστε και οι δύο ενθουσιασμένοι για το ξεκίνημα της καινούριας μας ζωής στο Μαθράκι. Μιλάμε, τραγουδάμε και παίζουμε μέσα στο αμάξι. Οι ώρες περνούν γρήγορα και φτάνουμε τελικά πολύ γρήγορα στην Ηγουμενίτσα. Μάλλον πολύ γρήγορα, κι έτσι έχουμε αρκετό χρόνο μπροστά μας μέχρι να ανέβουμε στο καράβι. Αφόρητη ζέστη και ψάχνουμε κάπου να έχει δροσιά. Ώρα για καφέ για τη μαμά και χυμό για τον Τάσο. Ο Μαξ κάθεται δίπλα μας, πίνει το νεράκι του και μάλλον απορεί για το που τον τραβολογάμε μες τη ζέστη. Έρχεται το απόγευμα, κάνουμε βόλτες, τρώμε κάτι και φτάνει και η ώρα για το καράβι. Είναι ήδη πολύ αργά και έχουμε κουραστεί αλλά η ανυπομονησία μας κρατάει ξύπνιους. Κατά τις 2:00 τα ξημερώματα είμαστε Κέρκυρα. Τι όμορφη που είναι !

Τώρα πρέπει να περιμένουμε γιατί το “Ευδοκία” φεύγει στις 6:30. Τι κάνουμε νυχτιάτικα; Ο Τασούλης και ο Μαξ την πέφτουν στον ύπνο στο πίσω κάθισμα κι εγώ μιλάω με μια φίλη για να περάσει η ώρα. Κατά τις 6 μπαίνουμε μέσα στο καράβι και παίρνουμε το δρόμο για το Μαθράκι, τον καινούριο μας τόπο!

Φτάνοντας στο νησί

Οι 3 ώρες μοιάζουν ατελείωτες, ώσπου ξαφνικά βλέπουμε το νησί από μακριά. Ο Τάσος πετάει απ’ τη χαρά του φωνάζοντας “Φτάσαμε μαμά, φτάσαμε!” κι εγώ τρέχω να κοιτάξω. Το πρώτο που βλέπω είναι το πόσο πράσινο είναι το νησί και το πόσο μικρό μοιάζει. Πλησιάζοντας βλέπω το μικρό λιμανάκι με τις βάρκες και διακρίνονται και κάποια μικρά κτίρια. Κόσμος εκεί περιμένει, κι εμείς δεν βλέπουμε την ώρα να πατήσουμε το πόδι μας εκεί! Και ναι!! Φτάσαμε ! Βγάζουμε το αμάξι έξω, άνθρωποι μας κοιτούν περίεργα, ο πρόεδρος μας χαιρετάει (ήξερα ποιος είναι από ένα βίντεο που είχα δει) και μας κάνει νόημα να περιμένουμε στην άκρη. Ο Τασούλης κοιτάει γύρω γύρω και λέει “Μαμά τι όμορφα που είναι εδώ!”

Το σπίτι μας

Αφού λοιπόν το καράβι έφυγε, μας λέει ο πρόεδρος να πάμε στο μαγαζί του για να μην περιμένουμε. “Όλο αριστερά θα πάτε στον χωματόδρομο, ένα-δύο χιλιόμετρα είναι” μας λέει. Ξεκινάμε λοιπόν με τον Τασούλη και πάμε. Στο δρόμο κοιτάμε δεξιά αριστερά σα χαμένοι. Τι όμορφη παραλία. Τι καταγάλανα νερά! Μερικά σπιτάκια δεξιά στα χρώματα του ροζ και του κανελί σπάνε το πράσινο των δέντρων. Ξαφνικά φτάνουμε στην ταβέρνα του προέδρου. Μπαίνουμε μέσα, γνωρίζουμε τη γυναίκα και το γιο του που μας καλωσορίζουν. Ώρα για καφέ και την πρώτη γνωριμία. Σε λίγο καταφθάνει και ο πρόεδρος κι αφού τα είπαμε λίγο μας λέει “ελάτε να σας πάω σπίτι σας”. Τον ακολουθούμε σε μια απότομη στενή ανηφόρα με πολλές στροφές και μετά από λίγο φτάνουμε σε ένα σπίτι που είναι φανερά παρατημένο, με μια μεγάλη έκταση γης που όμως φαίνεται σαν κατεστραμμένη έρημος. “Δεν πειράζει, θα το φτιάξουμε” λέω από μέσα μου. Μας ανοίγει την πόρτα, μας δείχνει λίγο τους χώρους, βλέπει κάποια πράγματα που είναι χαλασμένα και φεύγει.

Η πρώτη εντύπωση

Εμείς σε ΣΟΚ! Το σπίτι μετά από δέκα χρόνια που είχε να κατοικηθεί ήταν πολύ βρώμικο, μέχρι ακαθαρσίες από ζώα είχε μέσα, ψόφια πουλιά, χώματα κλπ κλπ. Ο Τάσος αρχίζει και κλαίει…”μαμά πως θα ζήσουμε εδώ;” μου λέει. Τον καθησυχάζω και του υπόσχομαι πως η μαμά θα το φτιάξει. Ανασκουμπώνομαι και ξεκινάω το καθάρισμα, τουλάχιστον να έχουμε κάπου να κοιμηθούμε και να πλυθούμε. Η αλήθεια είναι πως για μια στιγμή κι εγώ απογοητεύτηκα γιατί τηλεφωνικά ο πρόεδρος μου είχε πει πως θέλει μόνο λίγο καθάρισμα, κι αυτό απείχε μίλια μακριά απ’ την πραγματικότητα. Καθαρίζω μια κρεβατοκάμαρα και το μπάνιο όσο μπορούσα και συνειδητοποιώντας ότι είναι πια μεσημέρι, κατεβαίνουμε στην ταβέρνα του προέδρου να φάμε, αφού τρόφιμα δεν έχουμε μαζί μας. Προσφερθήκαμε να πληρώσουμε αλλά η γυναίκα του δε μας άφησε, είπε πως σαν πρώτη μέρα ήμασταν φιλοξενούμενοι. Την ευχαριστήσαμε και πήγαμε και πάλι σπίτι μας να ξεκουραστούμε λίγο.

 

Κι έτσι ξεκίνησε η ζωή μας στο όμορφο νησί. Λίγο ζόρικα, λίγο ανάποδα, αλλά με πολύ όρεξη και καλή διάθεση! Η συνέχεια σε επόμενη ανάρτηση !

 

Υ.Γ Αν εγγραφείτε στη λίστα αλληλογραφίας μου, θα σας έρχεται μια φορά την εβδομάδα e-mail με τις νεότερες αναρτήσεις μου. Μην ξεχνάτε να ελέγχετε τα spam/junk mail σας!