Ο χρόνος που πέρασε | Μόνοι στο Μαθράκι
1213
post-template-default,single,single-post,postid-1213,single-format-standard,bridge-core-3.1.4,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.8.3,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,hide_top_bar_on_mobile_header,qode-content-sidebar-responsive,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.6.1,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-7.5,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-13

Ο χρόνος που πέρασε

Καθισμένη στην αγαπημένη μου γωνιά, συντροφιά με τις φωτογραφίες των παιδιών μου, σκέφτομαι όπως όλοι μας αυτές τις ημέρες, το χρόνο που πέρασε. Πως ξεκίνησε, πως τελειώνει, τους ανθρώπους που μπήκαν και βγήκαν από τη ζωή μου. Ο χρόνος λοιπόν που πέρασε…

Μαρία και Χρήστος

Η σκέψη μου επικεντρώνεται στα παιδιά μου, και κυρίως στα μεγάλα μου αυτές τις στιγμές μια που μου λείπουν αφάνταστα. Τη Μαρία μου και το Χρήστο μου. Έφυγα από τη Γερμανία τον Οκτώβριο τους 2020 και ήταν η πρώτη φορά που θα τα αποχωριζόμουν. Ναι μεν ζούσαν ήδη στα δικά τους σπιτικά, αλλά ήταν κοντά μας. Και τέτοιες μέρες πάντα ήμασταν μαζί.

Σκέφτομαι τα πόσα περάσαμε, πόσα αντέξαμε, πόσες χαρές και πόσες λύπες, πόση δύναμη ψυχής είχαν μέσα σε όλες τις φουρτούνες που πέρασαν μαζί μου και το πόσο καλά παιδιά και σωστοί άνθρωποι έχουν γίνει. Είμαι πολύ υπερήφανη για αυτά και τα λατρεύω όσο τίποτα στον κόσμο.

blank

Η μετοίκηση στο Μαθράκι

Μετά κάθομαι και σκέφτομαι πως πέρασαν σχεδον έξι μήνες από τότε που φόρτωσα το αμάξι, πήρα το μικρό μου και το σκυλί μας και ήρθαμε στο ακριτικό νησάκι. Φορτωμένοι με όνειρα, ελπίδες αλλά και φόβο για το άγνωστο. Κι όμως, τα καταφέραμε. Είμαστε εδώ, είμαστε καλά και οι μέρες κυλούν ήρεμα και ανθρώπινα. Εγώ εργάζομαι στον υπολογιστή, ο μικρός πάει σχολείο και η μαμά ασχολείται με την αυλή. Εκτός από το Μαξ μας προστέθηκαν και 3 γατούλες στην οικογένεια, λίγοι και καλοί φίλοι που γίναν οικογένεια και η ζωή είναι όμορφη.

Ανασκόπηση και ευχές

Ο χρόνος που πέρασε είχε όπως κάθε χρόνος τα θετικά του, τα αρνητικά του και τα αδιάφορα. Το σημαντικό είναι πως είμαστε υγιείς, έχουμε να φάμε, έχουμε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μας και ανθρώπους να αγαπούμε και να μας αγαπούν. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.

Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους εσάς που σταθήκατε στο πλάι μας αυτή τη χρονιά, όλους εσάς που νοιαστήκατε και νοιάζεστε, γνωστοί και άγνωστοι. Ελικρινά χωρίς εσάς πολλά πράγματα θα ήταν ανέφικτα.

Θέλω να ευχαριστήσω κι εσάς που με πολεμήσατε ή που προσπαθήσατε να μου βάλετε εμπόδια γιατί έτσι έγινα ακόμα πιο δυνατή κι έμαθα να εκτιμάω ακόμα περισσότερο την καλοσύνη.

Θέλω να ζητήσω σε συγγνώμη από όσους άθελά μου στεναχώρησα ή πλήγωσα.

Και θέλω να υποσχεθώ ένα πράγμα στον εαυτό μου. Ότι θα προσπαθώ πάντα για το καλύτερο, ότι θα μαθαίνω από τα λάθη μου κι ότι θα εκτιμώ πάντα αυτά που έχω στη ζωή μου.

Σας εύχομαι ένα δημιουργικό και ευτυχισμένο 2022 με αγάπη, υγεία και ψυχική γαλήνη!!!

blank

4 Comments
  • blank
    ΧΡΥΣΗ ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΗ
    Posted at 16:56h, 01 Ιανουαρίου

    Happy New Year,
    Love you 😽

  • blank
    ΧΡΥΣΗ ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΗ
    Posted at 19:53h, 03 Ιανουαρίου

    Γνωρίζω,γνωρίζω
    Έχω λάβει από μέρες αυτή τη φωτογραφία!
    Όλα να έρχονται ευνοϊκά.Ανοιξατε “τα φτερά σας” με τόλμη ! Αυτό αξίζει πολλά

    • blank
      Τζένη Γιαννοπούλου
      Posted at 00:22h, 04 Ιανουαρίου

      Κάθε μέρα που περνάει γινόμαστε όλο και καλύτερες φίλες με το κορίτσι…εξάλλου εγώ και αυτή μοιραζόμαστε και δωμάτιο…κι αν πάω αλλού αρχίζει και με ψάχνει πλέον. Ευχαριστώ και πάλι, όλα τα καλά του κόσμου σας εύχομαι