
13 Δεκ Το νερό νεράκι
Όταν ξεκίνησα αυτή τη σελίδα είπα στον εαυτό μου ότι θα αποφύγω να μιλάω για τα αρνητικά. Κακώς όμως, γιατί όταν θες οι άλλοι να γνωρίσουν ένα τόπο, να δουν τη ζωή εκεί μέσα από τα μάτια σου, πρέπει να λες και τα αρνητικά. Κι εδώ έχουμε το θέμα νερό. Που και ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο γνωρίζει πως είναι το πρώτο πράγμα που χρειάζεται ένας άνθρωπος.
Η στέρνα
Το σπίτι λοιπόν στο οποίο ζω ήταν για αρκετά χρόνια ακατοίκητο. Ήταν όμως συνδεδεμένο στο δίκτυο υδροδότησης του νησιού, απλά οι κάτοικοι ξέροντας ότι δεν έχουν σκοπό να έρθουν έδωσαν το ρολόι του νερού πίσω. Έτσι λοιπόν όταν ήρθαμε εμείς το μόνο νερό που είχαμε ήταν από μία στέρνα όπως αυτές που έχουν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι στο νησί, η οποία μαζεύει από τα λούκια τα νερά της βροχής και με πιεστικό υδροδοτεί το σπίτι. Πράγμα όμως που σημαίνει ότι το όλο σύστημα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και με την παροχή ρεύματος γιατί αν δεν υπάρχει ρεύμα, δεν δουλεύει το πιεστικό, άρα μένεις χωρίς νερό.
Ρολόι νερού
Από τον Οκτώβριο λοιπόν ζήτησα να συνδεθεί ρολόι νερού στο σπίτι, γιατί όπως καταλαβαίνεται η τωρινή κατάσταση δεν είναι και η ιδανικότερη. Αγοράζουμε νερό για να πιούμε, για να μαγειρέψουμε και για να κάνουμε ένα απλό καφέ, ενώ μπάνιο, καθάρισμα και πλύσιμο κάνουμε με το νερό από τη στέρνα. Και τώρα το χειμώνα άντε καλά, βρέχει. Το καλοκαίρι όμως? Τι κάνουμε?
Στην αρχή μου είπαν ότι είναι δύσκολο γιατί όσοι έβαλαν ρολόι μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία πλήρωσαν 120€ και ότι τώρα θα χρειαζόταν πιθανώς να πληρώσω γύρω στα 700€ . Επτακόσια;; Μα τι στο καλό…από χρυσό είναι αυτό το ρολόι;; Ζητάω όπως και να χει να το δουν το θέμα. Ένα μήνα περίπου μετά μου λένε οκ, θα σου βάλουμε ρολόι νερού με 120€. Εντάξει λέω, ευχαριστώ, και νιώθω και ευγνώμων τρομάρα μου!
Έχουμε φτάσει πλέον στο τέλος του Δεκέμβρη κι εγώ ακόμα ρολόι νερού δεν έχω δει. Έχουν γίνει λόγω κακοκαιρίας διάφορες διακοπές ρεύματος με αποτέλεσμα να έχω μείνει και ημέρα ολόκληρη χωρίς ρεύμα ΚΑΙ χωρίς νερό. Το πιεστικό χάλασε γιατί ήταν παλιό το οποίο έπρεπε να αντικαταστήσω πληρώνοντας 150€ και ακόμα αγοράζω νερό για να έχουμε εγώ το παιδί μου και η μητέρα μου να πιούμε και να μαγειρέψουμε.
Θα μου πείτε “μα ρε συ Τζένη άνθρωποι ζούσαν χρόνια ολόκληρα έτσι, δεν έπαθαν κάτι”. Ναι ωραία, συμφωνώ. Έζησαν όμως έτσι γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή. Από τη στιγμή όμως που υπάρχει επιλογή ΓΙΑΤΙ;;; Και στο κάτω κάτω δε ζήτησα να μου το κάνουν δώρο. Θα το πληρώσω όπως όλοι.
Ενόχλησα μία, ενόχλησα δύο, ενόχλησα δέκα…. Τι πρέπει να κάνει δηλαδή κανείς εδώ κύριοι της Δ.Ε.Υ.Α.Κ για να μη λέει το νερό νεράκι?
Sorry, the comment form is closed at this time.